SEPIA & AMARANTH: zo heet Ensemble Luamak’s cd die 2018 verscheen met muziek uit de 20-er en 30-er jaren, het Interbellum. Het is de tijd van een chaotisch Europa tussen twee wereldoorlogen. Er heerst angst en onzekerheid. Tegelijkertijd is het een tijd vol nieuwe ontwikkelingen en veranderingen.
Je hoort het terug in de kamermuziek van componisten uit deze fascinerende tijd – nostalgisch maar ook vernieuwend en soms verassend modern…
SEPIA = nostalgie, weemoed en herinnering… mijmeringen over lang vervlogen tijden… een oud fotoalbum, hoedendoos met zijden linten, een parelketting van een oudtante… een Art Deco huis – het nog prachtige maar vergeelde behang, koperen deurklinken die nodig gepoetst zouden moeten worden, een laag stof op het dressoir, het kristal is dof en als je de oude linnenkast opendoet: geuren van vroeger – in een hoek een oude grammofoon met een plaatje erop.
AMARANTH = stralend rood: passie, vreugde en energie…
Alles is afgestoft, blinkend gepoetst, een schittering in de kristallen glazen, het parket net in de was gezet, verse bloemen op het dressoir, een flapperdress over een stoel gedrapeerd en vanuit de gang klinkt een schaterlach…! Dansen, muziek, genieten met volle teugen, niet angstig zijn over de toekomst, nee: leven! Laten we vergeten wat voorbij is… Grote kleur-contrasten, goud en glitter, ingewikkelde patronen, rijke details, soms bijna opstandig en baldadig.
Voor de liefhebber hier een paar recensies (Luister, NRC, Klassieke Zaken):
recensie in FLUIT 2018